Hoe help je je peuter of kleuter bij het omgaan met emoties?
Je herkent het vast wel: je peuter of kleuter die zich in de winkel op de grond gooit en begint te stampvoeten of te roepen. Het wegduwen van zijn bord omdat hij of zij geen chips mag eten bij het ontbijt… Een woedeuitbarsting of hevige huilbui ... iedere ouder maakt het wel eens mee. Als de kinderen dan ook nog eens last hebben van 'volle hoofdjes', dan is de kans op dergelijke uitbarsting nog groter.
Kinderen en emoties… Het is niet altijd simpel! Elk kind moet leren stappen en praten, maar toch vergeten we vaak dat kinderen ook moeten leren omgaan met emoties. Emotieregulatie betekent eigenlijk het leren omgaan met, én het - op een goede manier - leren uiten van je emoties. Deze vaardigheid is bij kinderen niet aangeboren, ze moeten dit leren.
Wanneer ontwikkelt emotieregulatie zich?
Emotieregulatie begint ongeveer rond het 7e levensjaar zichtbaar te ontwikkelen. Het is dus compleet normaal dat een 4-jarige niet altijd op een gepaste manier zijn emoties uit.
Waarom gaan we mopperen, ons boos maken, of zelfs straffen als we te maken krijgen met die woedeuitbarstingen terwijl we wel onze kinderen aanmoedigen of helpen als ze vallen bij hun eerste stapjes? Vaak doen we dit uit onmacht omdat we het gedrag dat ons kind op dit moment stelt niet begrijpen.
Maar wat als we nu wél begrijpen dat een kind niet uit zichzelf emoties kan reguleren, dan kunnen we het wel helpen bij het verder ontwikkelen van deze vaardigheid.
Hiermee bedoel ik niet dat we alle driftbuien moeten gaan tolereren, maar we moeten ons kind tonen hoe het op een betere manier met zijn frustraties, angst, verdriet, … kan omgaan.
Jij kan je kind helpen bij emotieregulatie
Een kind kan dit namelijk (nog) niet alleen, het heeft daarvoor een ouder, leerkracht, opvoeder,... nodig. Jij kan er mee voor zorgen dat bovenstaande situaties niet escaleren, maar eerder terug tot een kalmtepunt komen.
Wanneer we begrip tonen voor het verdriet, de boosheid, de angst,... zal ons kind zich begrepen voelen. Dit zorgt dan weer voor verbondenheid en draagt er toe bij dat een kind meer geneigd is om mee te werken, te luisteren of te leren.
Het is belangrijk dat je als ouder al deze emoties toelaat, maar dat je wel grenzen gaat stellen bij zijn/ of haar 'foutief gedrag'.
Emoties zijn belangrijk
Weet ook dat emoties voor kinderen (eigenlijk voor iedereen) zeer belangrijk zijn. We worden allen geboren met 4 basisemoties: vreugde, boosheid, angst en verdriet. Deze emoties vertellen ons hoe het met ons gaat. Het is dus belangrijk om deze emoties bij onze kinderen serieus te nemen. Deze emoties zeggen iets over ons kind. Als we die serieus nemen, dan leert ons kind ook te vertrouwen op zijn gevoel. (serieus nemen wil niet zeggen dat we het gedrag steeds gaan goedkeuren)
De 4 stappen van emotieregulatie
Hoe kan je jouw kind helpen bij het omgaan met zijn emoties?
Het moet de emoties leren herkennen: Wat voel ik?
Het moet de emoties leren benoemen: Hoe heet dit hoe ik mij nu voel?
Het moet de emotie leren accepteren: Het is oké hoe ik mij voel. Dit mag er zijn!
Het moet de emotie leren uiten: Het kind moet zijn emotie leren uiten op een manier die niet schadelijk is voor zichzelf, maar ook niet voor zijn omgeving.
Eens een kind deze 4 stappen onder de knie heeft, zal het automatisch leren om een emotie ook terug los te laten! Het helpen van jouw kind bij het onder de knie krijgen van deze 4 stappen heet co-reguleren.
Aan de slag met emoties
Er bestaan verschillende methodieken, leuke manieren, om samen met jouw kind aan de slag te gaan rond zijn/haar emoties!
Hier zijn enkele ideeën om je op weg te helpen:
Praat over emoties tijdens het (voor)lezen van boekjes. Benoem de emoties van de personages en bespreek waarom ze zich zo voelen.
Gebruik emotiekaarten om spelenderwijs emoties te leren herkennen en benoemen. Je kan ook een memoryspel maken met emotiekaarten.
Maak een 'emotiemeter' waarop je kind kan aanduiden hoe het zich voelt. Hang deze op een zichtbare plaats en verwijs er regelmatig naar.
Geef zelf het goede voorbeeld door je eigen emoties te benoemen en uit te leggen hoe je ermee omgaat. "Mama is nu boos omdat... Maar mama gaat even diep ademhalen om terug rustig te worden."
Help je kind om alternatieven te bedenken voor 'foutief' gedrag. "In plaats van te roepen en met speelgoed te gooien als je boos bent, kan je ook zeggen: ik ben boos want... En dan kan je misschien even naar je kamer gaan om af te koelen."
Door regelmatig en op een speelse manier met emoties bezig te zijn, zal je kind ze steeds beter leren begrijpen. Met jouw hulp en geduld zal het stapje voor stapje leren om hier steeds beter mee om te gaan. Wees mild voor jezelf en je kind, het is een leerproces voor jullie beiden. Maar elke stap in de goede richting is er één!
Veel succes en plezier met het ontdekken en begeleiden van de emotionele wereld van je kind!
Warme groet,
Sylvie
Comments